همزمان با فرا رسیدن روز جهانی کودکان، در یک کوره آجرپزی در نزدیکی کابل، نوجوان ۱۵ ساله‎ای به نام رحمت ‌الله هر روز مشغول جابه جاکردن آجر است.

در این کوره آجرپزی کودکان بسیاری مثل رحمت الله کار می‎‌کنند. داخل شهر هم اوضاع از این بهتر نیست. در کابل و سراسر افغانستان، هزاران کودک برای امرار معاش خانواده‌هایشان مجبور به انجام کارهای سخت هستند.

٩ ماه از اوت سال قبل و خروج ارتش آمریکا از افغانستان گذشته است. ادامه تحریم یکطرفه آمریکا و مسدود کردن چند میلیارد دلار از اموال بانک مرکزی افغانستان از سوی آمریکا، بحران اقتصادی افغانستان را تشدید کرده و بر رنج تجاوز و تخریب ۲۰ ساله این کشور افزوده است. اکنون، بسیاری از بچه های کوچک مجبور هستند همراه سایر اعضای خانواده خود برای دستیابی درآمد بیشتر، درس و مدرسه را ول کنند و فرصت تحصیل را از دست بدهند.

اما هنوز هم بسیاری از کودکان در افغانستان به برآورده شدن آرزوهای خود امید دارند. برکت الله، در اثر حمله هوایی آمریکا، همه اعضای خانواده‌ خود غیر از خواهر کوچکش را از دست داده است. او حالا علاوه بر کار کردن، باید مراقب خواهرش هم باشد ولی با همه این مشکلات، هنوز آرزو دارد به مدرسه برود، درس بخواند و در آینده موفق شود.

سودابه نژند، به عنوان یک آموزگار و فعال اجتماعی با تأسیس کلاس‌های سیار در پارک‌ها به کودکان تهیدست کمک می‌کند تا درس بخوانند.

آرزوی او در روز جهانی کودک این است که کشورش هر چه زودتر بازسازی شود و کودکان فقیر نیز بتوانند به مدرسه بروند به آرزوهای خود برسند.