آه, شب های زیادی را سپری کردم...
شب های رویاهای یخ زده و اشکهای پنهانی.
گرمم کن, گرمم کن, مرا بگیر.

باید گذشته را فراموش کنم.
از این جسم که نمیتواند عاشق باشد متنفرم.

هر چه پیش می روم پایانی نمی بینم,
خاطرات گذشته را به دوش می کشم.
در حیرتم گذر زمان با من چه خواهد کرد؟!
پاسخ را جست و جو میکنم

ما نمیتوانیم روزی که از هم جدا شدیم را عوض کنیم
زخم های عمیق من ناپدید نمی شوند
پنهان کن ,پنهان کن ,مرا پنهان کن

من نمی توانم تنها ستاره ها را بگیرم,
برای همین آن ها یکی یکی به آسمان بر می گردند.

در آن زمان من ضعیف و رقت انگیزبودم,
و در نادانی به سر می بردم,
اما بازهم درباره ی آینده رویاپردازی میکردم
با انگشتانم رویاهایم را میشماردم.

من با ندانستن دلیل زندگی مشکل ندارم
همین که بدانم روزی خوشبخت میشوم برایم بس است

در آن روز یک جمله ی تو به من احساس قوی شدن داد
تا قبل از آن ,فکر می کردم "من به تغییر نیاز ندارم."

تو هنوزدرقلب من هستی.
به همین خاطر راهم را گم نمی کنم,
احساس می کنم پایان راه را می خواهم,
من یک بیگانه هستم و همیشه در حال سفر,
احساس میکنم پاسخ رامی خواهم....