مادر....
واژه عجیبی ست....
آهسته و آرام پیر میشود...
با مهر و عشق نوازش می کند....
با صبر و حوصله مدارا می کند....
با مهربانی غم چشمانش را می پوشاند....
با سکوتش نگرانی اش را پنهان می کند....
گاهی هم با داد و فریادش دلواپسی اش را آشکار می کند....
چون کوه پشت پناه می شود....چون ابرهای بارانی بخشنده می شود....
گاهی به نازکی یک شیشه می شکند بدون آنکه چیزی بگوید....
گاهی هم به سرسختی سنگ می ایستد تا عزیزانش آسیب نبینند.....
آههه ماااادرم.....آه.... عرض شانه هایت برای این همه سختی کم بود اما هیچوقت کم نمی آوری....
مادر....واژه غریبانه و عاشقانه زندگی ام....حلالم کن اگر خوب نیستم....اما.... دوستت داشتم...دوستت دارم....و دوستت خواهم داشت.
تقدیم به تمامی مادرها.....که با هر ظاهری....و با هر لهجه و گویشی....و در هر لباس و ظاهری.... همواره مادر است.
***روز مادر و ولادت حضرت زهرا (س) مبارک***
1402/10/13