بیا باهم بریم دریا / بریم ساحل بریم هرجا
بریم هرجای این دنیا / که یادم آرد آن روزها
گهی شیرین گهی غمگین / گهی تلخ و گهی رنگین
به یاد آن روزها / به پاکی یک دریا به زیبایی یک رویا
ولی افسوس گذشت روزها / چه بی رحم و چه در تنگنا
گذشت و در گذشته ماند / همه یادها همه روزها
سیاه شد تباه شد / به نابودی کشید یادها
اما در من امیدی هست / نباشد ماندگار غم ها
***
مممم من رویام..و امسال..آههه بگذریم..عاشق شیرکاکائو و قهوه و کیک شکلاتی و املتم هههه شخصیتا..دختر قویم..اما در کل اهل صلحم..آدمیم که تو دردودلا بیشتر شونده ام..همه چی رو عادت کردم تو خودم بریزم و تنهایی حل کنم..همیشه سعی کردم شاد کنم تا شاید یه دلی از غصه دربیاد..اما خیلیا دلم رو شکستن..به قول دوبونگ سون"من همون قدری که قویم همون قدر از درون میشکنم..همون قدر قلبم درد میگیره"یا به قول چارلی چاپلین "ماخندیدیم..همه فکر کردن دردی نداریم محکم تر ضربه زدن"از نظر من رویا با آرزو و هدف فرق میکنه..هدف جزئی از آرزوست و آرزو هم جزئی از رویاست.برای هدف و آرزو آدم میجنگه ولی واسه رویا شانس هم لازمه..ممم خب زندگی همیشه روی خوبی نداره..امسال..سال خیلی سختی بود..به طرز عجیب دلم شکست خیلی سخت بود.نمیدونم رویایی دارم یا نه..ولی آرزو دارم برای تک تک افرادی که دوسشون دارم..واسه خودم..نمیدونم..فقط میدونم یه هدف دارم..میخوام بزرگ باشم..میخوام اونقدر بزرگ بشم..که همه کسایی که مسخره ام کردن..خوردم کردن..از کنارم گذشتن..یه روز ایستاده برام دست بزنن..و تمام کسایی که خنجر به قلبم فرو کردن نتونن هرگز این اسم "رویا" رو فراموش کنن.درسته که دیگه همه چی مثل قبل نمیشه..درسته که اشک ها برای ریختن دارم..درد دارم اما مجبورم..باید جلو اشکامو بگیرم...باید ادامه بدم...
ببحشید اگه سرتون رو به درد آوردم..نمیدونم چرا اما فقط خواستم یکمی حرف زده باشه هههههه...
حالا چرا این دوتا سریال...نمیدونم چرا اما به طرز عجیبی دوسشون دارم(البته که عزیزترینم و ملکه کی و خیلیای دیگه هم تو این لیست هست)........ این آدما..آدمایی بودن که با تمام سختی ها و دردها..تونستن آدمای مفیدی برای خودشون و اطرافیانشون بشن...
**این آدما نتونستن جلو درد گذشته رو بگیرن اما حداقل تونستن جلوی درد کشیدن خیلیا رو بگیرن..تا حداقل بقیه درد اون ها رو تجربه نکن**

10 صبح سه شنبه 7 آذر 1402