در سال ۱۹۹۶ دختری لبنانی توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. برای ۷ ماه تمام این دختر اشک‌هایی از جنس شیشه می‌ریخت که می‌توانست کاغذ را ببرد اما هیچ آسیبی به چشم او وارد نمی‌کرد. نام این دختر ۱۲ ساله حسنا محمد مسلمانی بود. آزمایشات پزشکی انجام شد و پزشکان همگی کریستال بودن اشک‌های این دختر را تایید کردند اما نتوانستند توجیهی برای آن بیابند. کمی بعد پدر این دختر اعلام کرد که فیلمی که از دخترش تهیه شده دروغ است و دختر او هرگز شیشه گریه نکرده است. اما چرا با وجودی که حتی پزشکان این موضوع را تایید کرده بودند و بارها از این دختر فیلم‌های واقعی گرفته شده بود پدر آن را دروغ خواند؟
خبرنگاری به نام نبیل ماتراجی پس از سال‌ها تصمیم گرفت مجدد این موضوع را دنبال کند.
داستان از جایی شروع شد که حسنا در مدرسه متوجه چیز عجیبی در چشم چپش می‌شود و بعد می‌بیند که قطرات اشک او از جنس شیشه است. این موضوع را به خانواده خبر می‌دهد و کمی بعد مطالعات پزشکی روی این دختر آغاز می‌شود و نظر رسانه‌ها جلب می‌شود. به گفته حسنا او مردی را بر اسبی سفید دیده که در خانه‌شان آمده و به او گفته اشک‌های شیشه‌ای تو به خواست خداست و او می‌خواهد تو نشانه‌ای برای مردم باشی و هر زمانی که خدا بخواهد اشک تو عادی خواهد شد پس تا آن موقع این موضوع را بیان کن. به دنبال این موضوع و پخش این مسئله در رسانه‌ها کارشناسانی از عربستان سعودی نزد این دختر آمدند تا شیشه‌ای بودن اشک‌هایش را آزمایش کنند و بعد از آنکه مشخص می‌شود این موضوع حقیقت دارد مقامات به پدر حسنا ۵۰ هزار دلار پیشنهاد می‌دهند به شرطی که این پدر حرف‌ها و مسایل پخش شده را دروغ بشمارد و پدر حسنا نیز چنین می‌کند.
اما چرا سعودی‌ها چنین پیشنهادی دادند؟
آیا واقعا می‌توان گفت ویدئوی ضبط شده دروغین است؟؟