خطبه 82 :
(برخى از شارحان گفتند این خطبه در شهر کوفه، در شناساندن دنیا ایراد شد)
چگونه خانه دنیا را توصیف کنم که ابتداى آن سختى و مشقّت، و پایان آن نابودى است؟
در حلال دنیا حساب، و در حرام آن عذاب است. کسى که ثروتمند گردد فریب مى خورد، و آن کس که نیازمند باشد اندوهناک است، و تلاش کننده دنیا به آن نرسد، و به رها کننده آن، روى آورد.
کسى که با چشم بصیرت به آن بنگرد او را آگاهى بخشد، و آن کس که چشم به دنیا دوزَد، کور دلش مى کند.

(سید رضی ره : مى گویم: (اگر صاحب اندیشه اى درست، در کلام امام که فرمود:«من أبصر بها بصرته» اندیشه کند، در آن معناى شگرف و بینشى ژرف مى نگرد که هرگز به پایان آن نتوان رسید، و ژرفاى کلام امام را نخواهد دید.
بخصوص که جمله «و من أبصر الیها أعمته» را هماهنگ با جمله قبل، به خوبى ارزیابى کند ، خواهد دید که تفاوت این دو کلام تا کجاست.
تفاوتى روشن و شگفتى آور و آشکار.
درود خدا و سلام او بر امام على علیه السّلام باد).


https://www.namasha.com/v/KGm1aKpF
https://www.namasha.com/v/cbxplPJA