امام حسین (ع) (۴-۶۱ قمری)، سومین امام شیعیان فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) و نوه پیامبر اسلام (ص) است. کنیه ایشان در تمام منابع ابوعبداللّه ذکر شده و القاب فراوانی به ایشان نسبت داده شده، از القاب خاص امام، زکی، طیب، وفیّ، سید، مبارک، نافع، الدلیل علی ذات اللّه، رشید، التابع لمرضاة اللّه، شهید یا سیدالشهداء بوده است. در بیش‌تر منابع حدیثی و تاریخی و رجالیِ کهن از شباهت حسین ‌بن علی (ع) به پیامبر اکرم (ص) سخن گفته شده و در یک روایت، امام حسین شبیه‌ترین فرد به پیامبر وصف شده است. بنابر روایتی دیگر از امام علی (علیه‌السلام)، آن حضرت فرزندش حسین را شبیه‌ترین فرد به خود از نظر خُلق و خو و رفتار، دانسته است. امام حسین (ع) را در زمره واپسین طبقه از اصحاب رسول خدا (ص) یاد کرده‌اند. ایشان در جنگ‌های دوره خلافت امام‌ علی (ع) نیز حضور داشت و در دوره امامت امام حسن‌(ع)، که حدود ده سال به طول انجامید، همراه و همگام برادر بود