سردمداران کاخ سفید از زمانی که تصمیم دیرینه خود را برای ترور سردار سلیمانی عملیاتی کردند، بر این باور بودند که با به شهادت رسانیدن سردار سلیمانی قادر خواهند بود که به‌ زعم خود پرونده جبهه مقاومت را بسته و بخشی از شکست‌های زنجیره‌ای خود و صهیونیست‌ها از نیرو‌های مقاومت را جبران کنند؛ وعده‌ای که ترامپ رئیس‌جمهور وقت امریکا داده و گفته بود «از اینکه دوران او تمام‌شده، احساس راحتی می‌کنم». در این تردیدی نیست که شهادت سردار سلیمانی ضربه‌ای سخت و جبران‌ناپذیر برای حرکت مقاومت در منطقه بود، اما از آنجایی‌که شکل‌گیری و تداوم حرکت نیرو‌های مقاومت مبتنی بر مبانی دینی، انقلابی و خواست و اراده مردم در سرزمین‌های خودشان است و در دوران فرماندهی سردار سلیمانی این روند نهادینه‌شده بود، با شهادت او، حرکت نیرو‌های مقاومت نه‌ تنها کند نشد، بلکه خون شهید به این حرکت، حیاتی دوباره بخشید که آثار آن این روز‌ها در کانون‌های اصلی مقاومت بویژه فلسطین کاملاً مشهود است. حقیقتی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در توصیف این ویژگی سردار سلیمانی در آستانه اولین سالگرد این شهید در ۲۶ آذر ۱۳۹۹ بر آن تأکید و یادآور می‌شوند: «شهید سلیمانی با حرکات خود و بالاخره با شهادت خود - شهادتش هم مکمل این معنا بود- اسم رمز برانگیختگی و بسیج مقاومت در دنیای اسلام شد. الآن در دنیای اسلام هرجایی که بنای مقاومت در مقابل زورگویی استکبار را داشته باشند، مظهرشان و اسم رمزشان شهید سلیمانی است...»