◈ عبدالرحمن بن ملجم مرادى«لعنت اللّه علیه» به قصد به شهادت رساندن حضرت علی«علیه اسلام» وارد کوفه شد. چون این آتش شوم با تحریک زنى به نام قُطّام شعله ور گشته و فزونی یافت و نیز زمان موعود با هم‎پیمانانش فرا رسید، آن ملعون شمشیرى مسموم همراه خود برداشت و سحرگاه به مسجد کوفه وارد گشت.

■ میان خفتگان افتاد. حضرت على(علیه‎السلام) اذان دادند و داخل مسجد شندد، سپس به محراب رفتند و ایستادند و نماز را آغاز کردند، به رکوع و سپس به سجده رفتند. چون سر از سجده نخست برداشتند، او ملعونِ از خدا بی خبر بر فرق نورانی حضرت ضربت زد و ضربت او بر جاى ضربتى که عمرو پسر عبدود در جنگ خندق بدو زده بود فرود آمد. ابن ملجم ملعون در این هنگام گریخت و امیرالمونین در محراب افتادند.

در همین لحظه امام فرمودند: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ»؛ قسم به پروردگار کعبه، رستگار و سعادتمند شدم.

◆ مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست
◇ ای چاه خون گرفته کوفه علی «ع» کجاست؟
◆ ای نخل‌ها که سر به گریبان کشیده‌اید
◇ امشب شب غریبی و تنهایی شماست

█ شهادت مظلومانه نخستین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت ، مولی موحدین ، امیرالمونین ، امام علی «علیه السلام» را بر تمامی شیعیان عالمِ هستی تسلیت عرض می نماییم

❞ #امشب_بی_پــــدر_میشویم ؛-(