یک تلنگری بود، برای تمام مسئولین کشور که آیا ما از این مواد داریم؟
این مخازن نفت که در غرب شهر تهران و یا شرق شهر تهران وجود دارد!
هنوز که هنوزه ما با پلاسکوهای فراوانی در شهر تهران روبرو هستیم.
خروج، کاری ازعلی نیکبخت
شهر از بالا چیزی نیست جز خیابان های طولانی، چراغ های برق، آهن و سیمان. اما در این کالبد بی روح و خشن، میلیون ها نفر زندگی می¬کنند. اما بشر همیشه ساکن این شهرها نبوده، این دنیای مدرن این بود که ما را به این سمت کشاند. شکل خانه ها و حمل و نقل، حتی سر و شکل آدم ها را عوض کرد. ایران هم مانند بقیه کشورهای دنیا درگیر این تغییر و تحولات شد، اما کمی شتابزده تر. مهاجرت به شهرهای بزرگ یکی از علت‌های اصلی توسعه با دور تند بود.
یک بخشی از گسترش های شهری اشکال غیر رسمی است، این فرهنگ را infermal in senate می گویند، یعنی سکونتگاه هایی که خارج از برنامه رسمی شهر پدید می آید، شکل می گیرد و گسترش پیدا می کند. در آن جریان شهرنشینی شتابان و مهاجرت های بی رویه از روستا به شهر و از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ به خصوص کلانشهرها، برای جستجوی کار، اینها همه باعث رشد یکسری سکونتگاه هایی میشود، که خارج از برنامه رسمی در توسعه شهری است.
آدمها برای پیدا کردن شغلی بهتر، با درامد بالاتر، از شهرها و روستاهای کوچک به مناطق صنعتی و شهرهای بزرگتر می رفتند. یا تهران را انتخاب می کردند که قلب اقتصاد بود و شاید می شد شغلی در پایتخت پیدا کرد.
مهندس مهدی چمران
رئیس شورای شهر تهران
- با یک سرمایه اندکی که داشتند، ملکی داشتند، زراعتی داشتند، دامی داشتند، اینها آن کار مولد و ارزشمند خودشان را به دلایلی متاسفانه رها کردند و آمدند در شهر تهران. خب آمده در تهران خواسته خانه بخرد، او که نمیتواند بخرد، با آن اندک پولی که آورده، می خواهد برود، اجاره کند، خب رقم بسیار بالایی باید بدهد. او نمی تواند بیاید در این شهر. کجا می رود؟ می رود در جاهای اطراف شهر می رود، در همین روستاهای کوچکی که آنجا بوده، یک عده ای هم حرفه ای هستند، برای درآمدهای کلانی که به دست می آورند، پول این ها را می گیرند یک شبه یک اتاق، دو اتاق، علم می کنند و اینها را می برند در آنجا ساکن می‌کنند و چون ساکن هم می شود، تخریب شان مشکل است و همین جوری اینها رشد می کنند، قارچ گونه بزرگ می شوند و اینها آنجا ساکن می شوند...