قزوین به عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران ، یکی از مراکز علمی و فرهنگی کشور شناخته می شود و شاعران ، نویسندگان و هنرمندان این دیار نقش برجسته ای در شعر و ادب پارسی داشته اند. هنرمندان و شعرای فراوانی از این دیار برخاسته اند که بسیاری از آنان منشاء تحولات و تغییرات گسترده ای در ادبیات پارسی بوده اند. علامه دهخدا با نگارش فرهنگ لغت فارسی، علامه قزوینی با تصحیح حافظ، عبید زاکانی با وارد کردن طنز به مقوله ادبیات ، سید اشرف الدین حسینی با تحول در روزنامه نگاری و عارف قزوینی با وارد کردن موسیقی به شعر از جمله ادیبان قزوینی بوده اند که منشا نوآوریهای بسیاری در عرصه شعر و ادب پارسی شده اند. "دکتر پرویز ورجاوند"پژوهشگر،محقق و نویسنده کتاب "سیمای تاریخ و فرهنگ قزوین"در این باره گفت: از ویژگیهای قابل توجه بسیاری از شعرای قزوین این است که بیشتر آنها به طنز سروده و در مقابل صاحبان قدرت زمان خود جرات موضع گرفتن و نقد کردن در قالب هنر را داشته اند. به گفته وی از چهره هایی که می توان در پیشینه این هجاگویی از شاعران قزوینی برشمرد، مولای قزوین، هلالی قزوینی، مولا محمد تنبوره، و حافظ صابونی است اما درخشان ترین چهره ای که می توان به اعتباری از نظر مساله طنز و برخوردش با مسایل جامعه و تلاشش برای نشان دادن پلیدیها، زور گویی ها و ویژگیهای غیر انسانی صاحبان قدرت نام برد، عبید زاکانی است. و...