اساتید دکتر محمد باجلاوند، حشمت رجب زاده، شعر و بزرگداشت استاد عزیز نادری
نِصمِ شو* ای غَم هَنی اَر پِشکِت اُفتا سَر بَزِ
پا چـِراغِ کَـم میکِم امـا بیـارِم دَر بـَزِ
مِ چی شَمعی روشِنِم هَر شو بیا چی پاپریک*
دورِ گِردِ لَشِ لارِ نـیـمَ سـُختَم پَر بَزِ
«تا زِمونی نیفَ جونی* ها سرِ سینَهم، نَرو»
اِمشویی اِی غم مِنِ چَش وِ دَرِ تَنیا نَنی
تَک وُ تنیا دی سیاه شوگارِ بی شوما نَنی
خُت که دونی بیخودی بَنومِ بَنومِم ولی
مِنِ وا طاسِ زِرِنگِسِی دِ کُل دنیا نَنی
«دَسِ کَم وِ خاطرِ ای قَلبِ بی کینَهم نَرو»
شُوچِراغِ حُونِمونِ دیر دِ خوشحالیم، بیا هُمنِشینِ وَختِ دِلتَنگیم وُ بی حالیم، بیا
تو دِ مِ لیوَهتری اِی دَس بِرارِ روز وُ شوم
تا دوتامو چی دوتا لیـوَه وَرِ گالیم، بیا
«ای رفیقِ صاف وُ سادَه عینِ آیینَهم، نَرو»
خُم دونِم بی رونَقَ حونَهم ولی وا مِ بَساز
سَر وْ سامونِ مِنی وا قَلبِ تَنیـا مِ بَـساز
بیمَ آوارَه د تُرِت وا همهی بی حاصِلی حاصِلِم رُسواییَه وا قَلـبِ رسـوا مِ بَساز
«بازِ پِرناکیِ عِشقِم، دِ سَرِ چینْم، نَرو»
مِ زِمینِ حُشک وُ دِیمـم اُورِ پـُر بـارونِمی
باثِ بـانی رونـَقِ ای روحِ سَرگَردونِمـی
شور وٰ شوق وُ ذوق وُ اُمید وُ «عزیز» وُ هُمدَمِم
باغ وُ مَرغ *وُ کِشتِ کار وُ رونَقِ بوسـونِمی
«عَطرِ گُل باغی وُ یاس وُ میخک وُ پینَهم نَرو»
* نصم شو: نیمه ی شب
* پاپریک: پروانه
* نیفه جو: نیمه جان
*چینهم: دیوارم
* مَرغ: مَرغزار.
نظرات