من این سریال فعلا تا قسمت ۱۳ دیدم . این سریال بی محتوا نیست و جوری هم نیست که برام غیر قابل تحمل باشه که بخوام دراپ کنم.. بخش درام این سریال دوست دارم و به نظرم با اینکه حالت شعاری داره ولی واقعیه.. در مورد رشوه به قاضی و کتمان حقیقت و قدرت و ثروت و.. ولی بخش عاشقانه اش.. متاسفانه با عاشقانه سریال مشکل دارم.. شخصیت شین جون یونگ مثلا عاشقه اما مشکل بزرگ و مهم زندگیش رو (بیماری کشنده)(سرطان) از عشقش مخفی میکنه و وارد رابطه باهاش میشه! با اینکه میدونه حالش خیلی خرابه اما مخفی میکنه تو یه دیالوگی دختره میگه بیا ده سال بریم مسافرت با اینکه میدونه فقط سه ماه زنده ست میگه باشه بیا ده سال بریم!!! عشقش از نظر من خودخواهانه بود و از یه جایی به بعد هم از دختره دوری میکرد!!! این دیگه والا نهایت وقاحت شه با دختره سه بار کیس رفته دختره رو عاشق خودش کرده حالا ازش دوری میکنه!!! به نظرم اگه واقعا عاشق بود با صداقت میومد جلو و بیماریش رو مخفی نمیکرد.. به هر حال اگه واقعا این رابطه رو جدی گرفته بود باید متوجه میشد که مثلا اگه بعدا دختره این موضوع رو متوجه بشه چه احساسی بهش دست میده؟! احساس نمیکنه از اعتمادش سوءاستفاده شده؟! تازه فقط بیماریش نبود شین جون یونگ راز های زیادی از گذشته و پدرش و اتفاقات پنج سال پیش داشت که همه شون هم مربوط به شخصیت نو اول (دختر داستان با بازیگری سوزی) میشدند. روند اوایل سریال خیلی دوست داشتم.مخصوصا فن های شین جون یونگ و اون هارو که رئیس باشگاه طرفدار های شین جون یونگ بود و یه جورایی ساسنگ فن بود^^ البته از حق نگذریم کیم وو بین تو این سریال خیلی جذابه.. اینکه تو نقش یه بازیگر و خواننده جذاب دیدمش واقعا هیجان انگیز بود و جنبه های دیگری از جذابیت های کیم وو بین رو تماشا کردم^^ آخه اوپای قشنگم تو که اینقدر صدای قشنگی داری چرا در عرصه خوانندگی فعالیت نمیکنی؟! بخدا حیف این استعداد و صدای قشنگته (گریه) من عاشق صداتم یکمی کلفت هم هست تن صداتو خیلی دوست دارم خیلی خوبه اوپا^^ کیم وو بین اول جذاب بوده بعد دست و پا در آورده^^ من عاشق این دو قطعه ای شدم که وو بین خونده^^ سوزی هم واسه این سریال یه آهنگ خونده که خیلی قشنگه^^