بعد از چهار ماه خارج شدن از نماشا و دوباره امروز برگشتنم به اینجا حرف های زیادی دارم و احساسات عجیبی دارم که نمیدونم از کجا شروع کنم... روزی که از اینجا رفتم اعلان هام کامنت هام خالی بود و اینجا برام یه جای خفه کننده بود همه چی خفه کننده بود اما باید بگم من از قصد خارج نشدم از اینجا.. انگشتم اتفاقی رو خروج از سیستم خورد من کلا از نماشا خارج شدم دیگه نه میتونستم اعلان هامو ببینم نه کامنت نه کانال های دنبال شده اصلا هیچی!.. اما الان که برگشتم دیدم کلی اعلان پر شده دارم کلی کانال دنبالم کردن... ۱۸ تا کامنت دارم من واقعا خوشحال شدم... فکر میکردم اگه برم به فراموشی سپرده میشم ولی اینطوری نبود... از تک تک تون ممنونم.. این میکس تقدیم میکنم به فاطمه زهرا باهین لند عزیزم که خیلی دوستش دارم و تولدش هم از دست دادم و بودن تو پروژه اش هم از دست دادم و با اینکه رفتم ولی فراموشم نکرد و برام کلی کامنت گذاشته بود و همچنین هستی عزیزم فن پانته آ بهرام که اونم خیلی به یادم بود و برام کامنت گذاشته بود.. مرسی از همه تون که به یادم بودید این میکس مال همتونه... من جدا برای همیشه رفته بودم و قصد برگشت نداشتم ولی الان که اومدم دیگه هیچ جا نمیرم هر چقدر هم که اینجا خلوت بشه کامنت و لایک کم بشه تا وقتی شما دوستان عزیزم اینجا هستید دیگه نمیرم... مرسی که هستید خیلی دوست تون دارم♡♡♡♡♡♡♡♡
خب از سریالش بگم که دومین سریال کیدرامریم بود و اولین سندروم نقش دوم مرد کیدراما رو اینجا تجربه کردم (من با سندروم نقش دوم مرد و زن در کیدراما به دنیا اومدم) بخاطر کیم سو هیون این سریال دانلود کردم ولی دلم برای هه کیونگ کباب شد و آخرش عاشق اون شدم و تا یه مدتی از کیم سو هیون بدم اومد (مسخره) الان دارم ریواچ میکنم سریال شو و دارم به خودم میگم من اصلا چرا این سریالو میدیدم (خنده) جذب چیش شده بودم •_• نمیخوام بگم سریال بدیه و زحمت عوامل و اینا رو ببرم زیر سوال و سریال شو بکوبونم و توهین کنم ولی واقعا هر جوری فکر می کنم سریالش چیز خاصی نداشته و من فقط جذب عاشقانه های تینجری سریال شده بودم در اون زمان! وگرنه که الان برای من این سریال یه سریال فوق العاده حوصله سر بر و بی محتواست و من تا قسمت ۷ به زور تحمل کردم و دیگه دراپ شد!
ببخشید میکسم چیز خاصی نیست دیگه یه مدت از این حرفه دور بودم پسرفت کردم (خنده)