تو سید مقاومت، تو افتخار عشقی… کاری از سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان
شناخت شخصیت انسان‌های پیچیده‌ای همچون سیّدحسن نصرالله دشواری‌های خاص خود را دارد. این‌گونه افراد شخصیتی چندبعدی دارند که هر بعدی ازآن، یک دنیا حرف دارد. شهید سیّدحسن نصرالله شخصیت بزرگی بود که در صحنه‌های سیاسی، پشت قدرت‌های عالم را می‌لرزاند و موازنات و معادلات دشمن را تغییر می‌داد. او از طرفی دیگر اهل‌ ایمان، ذکر، معنویت و اتصال به خدا بود و این هنر مردان خداست که هم می‌توانند روی مسائل سیاسی و اجتماعی اثرگذار باشند و هم با تمام این شرایط و دغدغه‌ها، از عالَم درون نیز غافل نشوند. و این خصوصیات بود که سیّدحسن نصرالله را شبیه به امام خمینی(ره) و امام موسی صدر و ... بود. سیّدحسنی که در دیداری که با امام راحل داشت، امام اختیار مسائل شرعی و مالیِ مقلدانش در لبنان را به او واگذار کرد، در حالیکه سیّدحسن فقط ۲۱ سال داشت. انگار امام در همان موقع، نوری در وجود او دیده بود و کشفش کرده بود.

۳۲ سال رهبری حزب‌الله، آن هم با شرایط سختی که اسرائیل در جنوب لبنان برای آن‌ها رقم ‌زده بود، کار ساده‌ای نبود. اما سیّدحسن طوری حزب‌الله را مدیریت و پرورش داد که حتی پس از شهادتش، سال‌های سال نیز از درخت حزب‌الله، امثال او و عماد مغنیه جوانه خواهند زد.
شاید بتوان یکی از نقاط عطف زندگی شهید سیّدحسن نصرالله را ملاقات با آیت‌الله بهجت(ره) بیان کرد. موقعی که سیّدحسن فقط ۲۵ سال داشت و در سال ۱۳۶۴ در قالب چند هیأت‌ که از لبنان به ایران سفر کرده بودند، این دیدار صورت گرفت. در آن سفر سید عباس موسوی دبیرکل سابق حزب‌الله که بعدها به شهادت رسید هم حضور داشت. سیّدحسن در بین آن جمع، از همه کوچکتر بود.