مادر، کسی که واژه ها درمقابل یک لحظه مهرومحبتش سرتسلیم فرود می آورند و از وصف خوبی ها و صفات نیکویش قاصرو ناتوانند.
مادر لبخند زیبایت درصبح، آرام بخش دل بی قرارم بود وعشق واقعی را در تو احساس کردم، عشقی که هر لحظه بیشترمی شد و به جانم گرما می بخشید، کی بود برایم نوای ترانه لالایی را در شب های مریضی می سرود و اشک ها در بستر هذیان گویی های شب های بی قراری ام می ریخت.
محبتش نه وظیفه بلکه در فطرتش ریشه دوانده تا وجودش را برای فرزند خودهمچون شمع بسوزاند.
امروز جای خالی تو در تختی که سالها با درد و رنج دست و پنجه نرم کردی بغضی را از در دل من کاشته، اما صدایت همچنان در خانه طنین انداز است.

و با هر سلامی که وارد خانه می شوم منتظر وجود گرما بخش تو هستم تا بگویم هنوز این نصحیت تو آویزه گوشم هست که ' هیچ خوبی دراین دنیا بی جواب نمی مونه '.

امروز با شاخه گلی از رز و دست هایی لرزان به دیدنت می آیم تا شاید با بوسه زدن بر دستانی که دیگر دردی را احساس نمی کند به آرامش برسم.

مادر تو زندگی من هستی، تو تنها دلیل بودن من، همیشه زنده و سر سبز باش زیرا که زندگی من در خوشی های تو تفسیر می شود و این جهان تنها با خنده های تو می چرخد.
بیستم جمادی الثانی هر سال، روزی پر از خاطره و معنویت است؛ خاطراتی شیرین از مادران مهربان ، فرزندان با محبت و همسران با وفا ؛ این روز به یُمن ِ زاد روز بانوی نمونه اسلام ، فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) ، روز مادر نام گرفته است ؛ بانویی که گل سرسبد تمام بانوان عالم است.