در حوزه تقاضا که مبدا کار عرضه است، یک تقاضای واقعی و جدی وجود دارد، یک تقاضای کاذب بعد تولید شده. مردم یکسری نیازهای اساسی و درست دارند که باید در حوزه اقتصادی تامین شود. یک بخشی هم هست نیازهای کاذب هستند. نیازهای کاذب نیازهایی است که درواقع عرضه کننده تلاش میکند که این نیاز را در بدن مردم ایجاد کند، فلذا ممکن است که مردم نیاز واقعی شان نباشد و فقط نگاه کنند. از این نظر اقدامات فرهنگی در تعریف الگوی مصرف در حوزه مردم بسیار مهم است، به شکلی که عرضه کنندگان تلاش زیادی می کنند که در واقع این محصول خودشان را تبدیل به تقاضای ملی کنند و احساس نیاز را در فضا داشته باشند؛ فلذا تلاش می کنند که فرهنگ مصرف گرایی را، فرهنگ استفاده از کالای لوکس را، فرهنگ استفاده از کالای خارجی را، فرهنگ اشرافی گری را، استفاده از تزیینات و زندگی های بسیار مرفه را در قالب ابزار فرهنگی در مردم ما توسعه دهند و جلو روند، اولین وظیفه ای که در اینجا وجود دارد هم برای مردم و هم برای حکومت، تعریف یک الگوی مصرف مناسب است.