آری، ما غنچه یک خوابیم
غنچه خواب؟ آیا می شکفیم؟
یک روزی، بی جنبش برگ.
اینجا؟
نی، در دره مرگ.
نی، خلوت زیبایی.
به تماشا چه کسی می آید،چه کسی ما را می بوید؟
...
و به بادی پر پر...؟
...
و فرودی دیگر؟
...

~سهراب سپهری~