نمیدونم از کجا شروع کنم و چطور حس الانم رو توصیف کنم طوری که بتونه تمام قدردانی، علاقه، دلتنگی و حسرتمو در بر داشته باشه؛ پس فقط می نویسم. این تدوین یه یادگاری خیلی خاص و ارزشمنده از کسی که بی نهایت برام عزیزتره. یادمه اون زمان (حدوداً ۸ سال پیش) تازه وارد نماشا شده بودم اون زمان تو دنیای کیدراما تازه وارد بودم و موضوع کانالم تدوین نبود اما چون گهگداری دست به تدوین میزدم و اون زمان مسابقات میکس ترند شده بود یگانه پونزده ساله که بخاطر علاقه اش به تدوین سر از پا نمیشناخت هم یه ویدیو با عنوان "تیزرساز برتر" آپلود کرد و از همه دعوت کرد یه ویدیو مشابه تیزری که تازگی ساخته بود و خیلی هم بهش افتخار میکرد بسازن تا سایر بچه ها با رای بهترین کار رو انتخاب کنن. یادمه مخاطبای کانالم استقبال خوبی کردن اکثرا حتی متوجه شرایط نشده بودن و با اهنگای اکشنی که توی کپشن گذاشته بودم میکس ۲-۳ دقیقه ای ساختن که از ته قلبم بخاطر همونم ممنون بودم #خنده اما این ویدیو... من انتظار دیدین پروانه سبز رو بین شرکت کننده ها نداشتم ولی اون اومده بود که مثل همیشه تشویقم کنه :) کسی که صداش میکردم الگوی من اما خودش خواست رفیق باشه. کسی که الان با دیدن تدوین هاش محاله اشکام سرازیر نشن (حتی الان) چون خیلی دلم براش تنگ میشه.... اگه تونستم با دنیای قشنگ تدوین آشنا بشم و امروز اینجا باشم بخاطر توئه فاطمه. الان جز حرف از متشکر بودن چیزی به ذهنم نمیرسه پس میخوام بدونی چقدر ازت ممنونم♡... همه چیز از تماشای از تدوینات از شکارچی شهر و به یادآور توی آپارات شروع شد، یادمه اون کلیپا رو دانلود کرده بودم (البته الان از هاردم پاک شدن و همیشه حسرت دوباره دیدنشون به دلمه) هربار میدیدمشون محو خلاقیت و هنرمندیت میشدم، آرزو میکردم یه روز بتونم اینطوری میکس بسازم... اینطور شد که قدم هاتو دنبال کردم تا دنیای رنگارنگ تدوین. ولی شاید یه زمانایی دنیا خیلی مهربون نبود.. گاهی دنیا انقدر سیاه میشه که رنگای دنیای تدوین هم کم میارن. به عنوان یه ادیتور میدونم چقدر سخته تصمیم بگیری بخاطر تلخی زندگی از تدوین خداحافظی کنی. وقتی فقط تنها "زندگی کردن" اونقدر انرژی میخواد که چیزی برای تدوین نمیمونه. اما تو این شبای تاریک پیام دوبارهِ یه دوست مثل رد شدن یه ستاره دنباله داره ☄️ دنباله داری که باعث میشه تو شب و تنهایی بخوای آرزو کنی... *ادامه تو قسمت کامنتا