مردمانی که پشتِ نور ایستادند اما پشت به نور....قربانی شدن نور را ندیدند و گفتند نور که بود؟ به پروردگار که او رستگار گشت...ولی ما....او به منبع نور پیوست و مردمان پشت به نور را در ظلمت ضلت خود وا گذاشت...وقتی تزویر آینه بدست گرفت و خود را از وجود نور درخشان تر نشان داد  محراب به قربانگاه بدل گشت...محرابی که محکوم است به نوشیدن خون...چه خون نور و چه خونِ منتقم خون خدا!