برای مونبین>3
می‌نویسم… این را به یاد تویی که دگر درونمان نیستی و اما در وجودمان هستی می‌نویسم…. برای تویی که خنده ات، خنده میآورد و اکنون آن خنده ها، افسانه است…. برای تویی که با هرقدم شادی می افشاندی و اما اکنون ردپاهایت درون قلبمان آشوب میکند…. برای تویی که رفتی، نماندی اما یاد روزهای پرپر شده‌ات ماند و از یاد نخواهیم برد … برای تویی که بهترین لحظات را ...