1- آنتی اکسیدان

نتایج پژوهشی در ژورنال Plos Oneنشان داد که چای رویبوس خاصیت آنتی اکسیدان دارد و سبب از بین رفتن تنش اکسیداتیو (عامل بروز بسیاری از بیماری ها) می شود. در مطالعه مذکور، اثر چای رویبوس بر موش های صحرایی، بررسی و مشخص شد که چای رویبوس از چند طریق سبب کاهش استرس اکسیداتیو می شود: از بین بردن متابولیت های مرتبط با استرس، جلوگیری از پراکسیداسیون چربی، ترمیم پروتئین های تخریب شده بر اثر استرس، تنظیم متابولیسم گلوتاتیون، تعدیل فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان. در سال 2015 آزمایشی به منظور بررسی اثر عصاره چای سبز رویبوس بر آنزیم های آنتی اکسدان کبد موش های نر، در قالب دو طرح جداگانه به مدت 28 و 90 روز انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره این گیاه سبب افزایش جذب مواد غذایی شد، بدون اینکه بر پارامترهای وزنی اثری داشته باشد. همچنین این عصاره پس از 90 روز، سبب کاهش کلسترول کل شد. این عصاره اثر مخرب بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کبد نداشت.



2- کاهش دهنده استرس
در مطلبی که توسط انجمن سرطان آفریقای جنوبی منتشر شد، آمده است که دمنوش رویبوس سبب کاهش استرس می شود. محققان دانشگاه استنلبوش در بخش بیوشیمی دانشگاه، با انجام تحقیقاتی مشاهده کردند که چای رویبوس از میزان تولید کورتیزول (هورمون استرس) توسط غدد آدرنال انسان می کاهد و در نتیجه از میران استرس کم می کند. همچنین به دو ترکیب فلاونوئیدی به نام های آسپالاتین و نوتوفاگین در رویبوس اشاره می کنند که اثرات کاهنده ی استرس دارند.