با متوقف شدنش به خودم اومدم...سرمو تکون دادم و وایسادم

[+خوبی؟]

دسمو رو سرم گذاشتم....سرم گیج میرفت

[+نترس...یکم که بگذره تاثیرش میره]

سرمو بالا گرفتمو گفتم

[-تاثیر چی؟]

شونه بالا انداختو گفت

[+خب......بخاطره اینکه....بخاطره اینکه تند دوییدیم اینطوری شدی....یکم که بگذره سردردت خوب میشه]

[-امم....درسته...اون کی بود؟]

[+ک..کی؟]

[-همونی که گفتی داره میاد]

[+اون...امم..کسی نبود...قطارو گفتم]

رفتارش برام عجیب بود...ولی اینکه میتونستم باش حرف بزنم یکی از شانسای زندیگم بود...همونطور که گفته بود سردردم کمتر شد....به اطرافم نگاه کردم....نزدیکای همون ریل و جاده بودیم...محوطه ی انتظار

[-اینکه الان ازت چند تا سوال بپرسم ناراحتت نمیکنه؟]

[+چه سوالایی؟]

[-امم...اینکه اسمت چیه....اینجا چیکار میکنی...چرا همیشه اینجایی؟]

[+اوه...این همه سوال راجبم تو ذهنته؟]

[-حتی بیشتر]

[+امم...اسمم سویونگ ـه....منتظر خواهرمم]

[-همیشه منتظر خواهرتی؟]

[+خیلی سوال میپرسی]

[-اوع..معذرت میخوام]

[+خواهرم میاد جلوی ایستگاه قطار...اونجاباهم حرف میزنیم...زود به زود دلم براش تنگ میشه]

[-اهم]

[+حالا تو بگو...برا چی هر موقه از اینجا رد میشی منو نگاه میکنی؟یا امروز برای چی دنبالم کردی؟]

ادامه⇓