سلام ظهر همه به خیر
امروز روز میلاد 2 تا از عزیزای دل منِ
دوتا عشق...
یکی نیلوفر زندگی خاله که باعث شد تو سن 9 سالگی حس خاله بودن رو تجربه کنم
یکی هم فریماه جان دوست مجازی ولی بی اندازه عششششششششششق و دوست داشتنی من که هر روز صبح به عشق خودش با تمام مشغله ای که داشتم می نشستم پای سیستم و ویدئو هاش رو میدیدم و براش کامنت می ذاشتم و اگه خیلی سَرَم شلوغ بود حداقل کامنت صبح به خیر رو براش میذاشتم و بی صبرانه منتظر می موندم تا عصر بشه و من برسم خونه و با خیال راحت بشینم پای لب تاب و ویدئو های فریماهم رو ببینم و براش کامنت بذارم(:
کامنت گذاشتنای ما یه جور حرف زدن بود و ابراز علاقه . این که به هم می گفتیم چه حسهای مشترکی داریم و این خودش باعث محکم ترین دوستی ها میشه
منم مثل باقی دوستان یه روز اول داشتم برای آشنایی((((:
ادامه در توضیحات