چرا فکر می کنی به دنیا و ادماش نیاز داری ؟ به حرفای اونا درمورد خودت ؟
نه...تو هیچ نیازی بهشون نداری.می دونی چرا ؟
چون اونا به تو نیاز دارن...کاری کردی که توی ذهن و قلبشون موندگار شدی...

هرچیزی که پیش اومده یا میاد برات ...با تمام توانت ازش بگذر. هرطوری شده ازش بگذر.هرچه قدر سخت...هرچه قدر طاقت فرسا...فکر نکن اگه توی راهی ضربه خوردی و شکستی یعنی کارت تمام شده...نخیر...این یعنی تو یه مرحله دیگه رشد کردی
یعنی تو داری به خودت اثبات می کنی که دیگه از یه چیز مشابه ضربه نمی خوری...
یعنی یه تجربه...یه بال بزرگ برای اوج تو...

هروقت داری با خودت می جنگی این فکرو گوشه ذهنت داشته باش
که همش به خاطر خودته
به خاطر قوی تر شدن خودت
به خاطر این که هیچ آدمی نتونه از پا درت بیاره
به خاطر این که تو بتونی از پس بعدی ها بر بیای

تو خاصی...
تو واقعا در نوع خودت خاصی
افکار مسخره ای که توی ذهنت مخالف اینن رو بیرون بریز...

هر روز صبح که از خواب بیدار میشی به خودت صبح بخیر بگو
تو لیاقت اینو داری
باید برای خودت ارزش قائل بشی

خودت رو از خودت دریغ نکن گیتی
بعدا به شدت پشیمون میشی
از همه به خودت بها ندادنا
از همه به خودت بد کردنا

دنیای اطرافت به قدر کافی مشکل پیش پات می ذاره
تو دیگه برای خودت مسئله نساز

باور کن اگه با خودت روراست باشی و به خودت اعتماد کنی کم کم و با قدرت از پس خیلی چیزا بر میای

اصل قضیه خودتی فقط...
نمی خوام بگم تنهایی چون نیستی
ماها محرک هایی هستیم که هر وقت توی مسیرت افتادی دستت و بگیریم و بلندت کنیم...ولی تمام مسیر رو خوت باید بری

اما شک نکن که تا الان کار درستو انجام دادی
تو خودت خوب می دونی چی نیاز داری

بیشتر و بیشتر با خودت دوست شو
تو واقعا لیاقت یه زندگی خوب و با ارزش رو داری

اگه این کارا رو نکنی به خودت بدهکار میشی
دل خودتو میشکنی
خودتو ناامید می کنی

خود واقعیت یه جایی همین دور و برت نشسته و منتظر توعه...
که بری و تلاش کنی و براش بجنگی
و دست اخر همه ی اینا پیداش کنی

و اون موقع است که می فهمی به هیچ چیز و هیچ کس نیاز نداری

پ ن : من همیشه پیشتم ... هر وقت تو بخوای بهت گوش میدم
و
گیتی خانوم دوست داشتنی...خیلی دوست دارم