ولی هرجور که نگاه میکنم بدون فداکاری های شیانگ لیو هیچ کدوم از اونا اونجایی که الان هستن نبودن ... اره ... شادی و خوشبختی اونا روی مرگ این پسر ساخته شده !
اگه شیانگ لیو ، توشان جینگ رو از دست اهریمنای دریایی نجات نداده بود ... اگه حشره سمی عشق رو تو بدن شیائو یائو نکشته بود ... هیچ کدوم از اون دوتا رنگ آینده ای خوب رو نمیدیدن ... اگه شیانگ لیو چندیدن بار از جون سانگ شوان نگذشته بود و در اخر خودش رو فدا نمیکرد ، اون هیچ وقت فرصت یکپارچه کردن داهونگ یا کنار شیائو یائو بودن رو نداشت !
با همه این فداکاریا تو تنهایی مرد ...
بدون اینکه کسی بفهمه چقدر قلب مهربونی داره ، به عنوان یه موجود سنگ دل و بیرحم ولی بدون حسرت مرد ! می دونین ؟! فقط یه عاشق دلیل کاراشو درک میکنه ... اونیکه با تمام وجود عاشق یکیه و کسی که عاشقشه ... عاشق یکی دیگه است :)
آره اون آزادی و خوشبختی خودشو رها کرد تا کسی که عاشقشه ، شاد و خوشحال کنار کسایی که دوستشون داره زندگی کنه ...
اونی که عاشقه چشمش فقط دنبال خوشحالی کسیه که دوسش داره حتی اگه هزار بار بشکنه و خرد بشه !
به هیچ چیزی جز تحقق این خواسته اهمیت نمیده حتی اگه دلیل خوشحالیش کنار کس دیگه ای بجز اون باشه :)) عشق واقعی این شکلیه ...!
✨️ آغاز کن بی من ...
✨️ هی ناز کن بی من ...
✨️ تا اوج خوشبختی پرواز کن بی من :))

در این پایان غمبار بماند به یادگار ...
۱۴۰۳/۰۵/۰۲