موضوع:آسمان شب
در تک و توک شب،آرام میشوم!
باز شب میآید و باز دیدن این همیشه خیال انگیز!
آرام می شوم!از دیدن ستاره های شامگاهی با آن درخشش حیرت انگیزشان!
آن نور خیره کننده که چشمانم را همچون اشعه تابناک خورشید به درخشش وا میدارد و ظلمت را از من میراند!
سیاهیش را دوست دارم،دوست دارم در آن گم شوم و برای لحظه ای از خود فراری باشم و به آن بنگرم!به آن معجزه الهی!
و دوست دارم چشمک زدن های ستاره ها را!و دوست دارم پیچ و تاب دنباله دارها را و تک تک واژه هایی که آرزو میکنم!
گویی دنباله دار با صدایی سحر انگیز دارد بانگی که شنیدنش نیاز به پاکی و زلالی قلب آدم دارد را فریاد میکند!!
و تنها آنگاه است که کلماتی از او میشنوی!تنها،دو کلمه جادویی!((آرزو کن!))
واز ته دل آرزویت را لمس میکنی!
آسمان شب همچون نسیمی است که در میان تار به تار موهایت می دود و آن حس مطلوبو خوشایند که تا خود طلعلای آفتاب تمامی ندارد!آری!تمامی ندارد!