غمگین نیستم. ادای آدم‌های غمگین را هم در نمی‌آورم. حالم خوب است؛مثل همیشه عالی=) فقط نمی‌دانم چه چیزی این بین وجود دارد که مثل قبل‌ها نیست. نمی‌دانم بد است یا تلخ است یا ناهنجار است حتی. اصلن نمی‌دانم چه مدلی بگویم چیست! یک چیزی این اواخر دنیایم را گرفته که همه چیز را عبث و پوچ نشان می‌دهد. نه تلخ است و نه غمگین. پوچ است. تو خالی‌ست. واضح است که تویش هیچ است. نمی‌دانم اسمش را چه بگذارم. این را هم نمی‌دانم که شماها اسمش را چه می‌گذارید. مثل اینکه در میان ورق خوردن های دفتر زندگی ات یکهو حس کنی اتفاقات ...