هنگامی که در آغاز امر وارد معاملات فارکس می‌شویم، اصطلاحاً دستور معامله را برای شروع معاملات خود اجرا می‌کنیم. برای انجام معامله، شما به راحتی می‌توانید روی گزینه‌های Buy یا Sell کلیک کنید و معامله‌ی خود را انجام دهید.

با اجرای دستور معامله، شما به کارگزار خود اعلام می‌کنید که می‌خواهید با بهترین قیمت ممکن معامله کنید.

هیچ تضمینی وجود ندارد که معامله‌ به قیمتی که شما خواسته‌اید انجام شود اما از آن‌جایی که بازار فارکس یک بازار نقد است و خود به خود با پول کار می‌کند، اتفاقات در اغلب مواقع به سود شماست.

دستور شرطی یا Pending Order
دستور شرطی در فارکس یا هر بازار دیگری، مجموعه دستورالعمل‌هایی است که شما برای وارد شدن به پوزیشن (موقعیت) و یا بستن آن، به کارگزار خود می‌دهید. برخی اوقات در سکوهای معاملاتی یا پلتفرم‌های پیچیده‌تر، می‌توانید اقدامات محتلفی را در یک اُردر بگنجانید.

در ابتدایی‌ترین سطح آن، شما توسط این دستورات به بازار اعلام می‌کنید که می‌خواهید در یک قیمت مشخص، وارد یک موقعیت شده و یا از آن خارج شوید.

اگر بازار به آن قیمت نرسد، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. دستور شرطی یا Pending Order، انواع مختلفی دارد اما ما در این مقاله به دستوراتی می‌پردازیم که حتماً با آن‌ها مواجه می‌شوید.