حکمت 132 : خدا را فرشته اى است که هر روز بانگ مى زند: بزایید براى مردن، و فراهم آورید براى نابود شدن، و بسازید براى ویران گشتن.

حکمت 133 : دنیا گذرگاه عبور است، نه جاى ماندن، و مردم در آن دو دسته اند: یکى آن که خود را فروخت و به تباهى کشاند، و دیگرى آن که خود را خرید و آزاد کرد.

حکمت 134 : دوست، دوست نیست مگر آن که حقوق برادرش را در سه جایگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتارى، آن هنگام که حضور ندارد، و پس از مرگ.


https://www.namasha.com/v/CdhbgYtk
https://www.namasha.com/v/cQj1a6AW