نههه زمان را نگه دارید...میخواهم بایستد...میخواهم به یاد آورم اولین لحظه ای را که دیدمت...میخواهم دوباره باز شود چشمانم به روی آن دو چشم مهربانت...آه...چقدر امروز دلم گریه میخواهد...میخواهم بجای تمام ابرهای گریان...بجای تمام سیل های خروشان...و بجای تمام درد های پنهان...ناله کنان...بگریم...تا بلکه بسوزد دل آن عقربه های بی رحم...تا بلکه شاید بایستد برایم زمان...آه زمان... . خواهش میکنم...کسی نیست...که زمان را نگه دارد...من نمیخواهم این لحظه ها بگذرد...من نمیخواهم فردایی که چشمانم چشمانت را نبیند...من نمیخواهم.... زمان را نگه دارید...ای کاش میتوانستم پیاده شوم...از قطاری که تو در آن نباشی. آهای آدما...کسی صدایم را میشنود اینجا...میشود زمان را نگه دارید... من یک مسافرم اما...من خسته تر از آنم که بی او بروم.
.
.
.
این آهنگ دوست دارم...خیلی هم دوستش دارم(این آهنگ و یه آهنگی که قراره اونم بزودی آپش کنم)...و بنظرم از اون آهنگایی که تقریبا میشه گفت هیچوقت تکراری یا قدیمی نمیشه...از اون آهنگایی که دلنشین...مخصوصا تیکه آخرش....من چیز زیادی نمیدونم...اما...یه چیز خوب میفهمم....اینکه فهمیدن این تیکه آهنگ کار هر کسی و هر دلی نیست...باید اهل دل بود.
♫به هرجا رسیدم به عشق تو بود♫کنار تو هرچی بگی داشتم♫ببین پای ♫تاوان عشقم به تو♫عجب حسرتی تو دلم کاشتم♫اگه فکر احساسمونی برو ، اگه عاشق هردومونی برو♫تو این نقطه از زندگی مرگ هم ، نمیتونه از من بگیره تورو♫
و در نهایت میخوام این میکس ناقابل رو تقدیم میکنم به سوزان مهربونم...یسنای دلبندم...یورای نازنیم و یوچلای دوستداشتنیم.
1402/12/11