نهج البلاغه خوانی - 114
حکمت 379 : اى فرزند آدم روزى دو گونه است، روزیى که تو آن را جویى، و روزیى که تو را مى جوید، که اگر به سراغش نروى به سوى تو آید. پس اندوه سال خود را بر اندوه امروزت منه، که بر طرف کردن اندوه هر روز از عمر تو را کافى است. اگر سال آینده در شمار عمر تو باشد همانا خداى بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد ، و اگر از شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آنچه کار است که هرگز جوینده اى در گرفتن سهم روزى تو بر تو پیشى نگیرد ، و چیره شونده اى بر تو چیره نگردد ، و آنچه براى تو مقدّر گشته بى کم و کاست به تو خواهد رسید.
...
نظرات