شب فراقت غیر غم یاورم نمیشه
وباز نیمه شعبانی دگر وباز هم آقا جان تو نیامدی ومن فهمیده ام ومیدانم که چرا نیامدی وحیرتم از این است که میدانم وجز هیچ، کاردگری از برای آمدنت نمیکنم،آقاجان تونیامدی چون به آن اندازه که تو دوست داری بیایی ،من دوست ندارم که توبیایی،نه،باید منصف تر باشم، بهتر است بگویم حتی به اندازه ذره ای از اشتیاق تو برای آمدن ونجات عالم،مشتاق آمدنت نبوده ونیستم،یابن زهرا مرا ببخش.
نظرات