اساسا ریشه این واقعیت مهم را که ((انقلاب اسلامی‌ایران در ذات خود هیچ شباهتی با انقلاب‌‌‌‌های دیگری که در قرن حاضر به وقوع پیوسته نداشته است )) باید در پیوند انفکاک نا پذیر انقالاب اسلامی‌و حضرت امام خمینی (ره)جست جو نمود.

از رهگذر پیوند تنگاتنگ انقلاب اسلامی‌با اندیشه و شخصیت جامع امام تمایز غیر انکار انقلاب اسلامی‌از سایر انقلاب اسلامی‌بزرگ جهان در قرن بیستم شکل می‌پذیرد.

امام (ره) در تعریف و تعیین اهداف انقلاب اسلامی‌، ‌رهبری جریان مبارزه‌، مواجهه با قدرت‌‌‌‌‌های افزون طلب و تاکتیک ها و روش‌‌‌‌‌های حفظ و استمرار دستاورد‌‌‌‌های انقلاب اسلامی‌، ‌دارای دکترین سیاسی ویژه و منحصر به فرد بودند‌، دکترین سیاسی امام بر پایه مبانی ثابت و استوار و خدشه عمیق به غیب و امداد غیبی‌، ایمان خلل نا پذیر به تعالیم اسلام و وحی‌، اتکا و توکل راسخ بر قدرت لایزال الهی‌، ‌و تکلیف مداری مطلق و.. .قرار داشت‌، دکترین سیاسی که «به اعتراف غریبان غرب از شناخت آن عاجز مانده است. »

به تعبیر دقیق‌تر،اندیشه سیاسی امام که پایه اصلی و عنصر حیاتی شروع واستمرار جریان انقلاب اسلامی‌بوده است نتیجه منطقی تفسیر عرفانی ایشان از هستی ومعنی وجودی انسان و...می‌باشد.

امام با بهره گیری ازاندیشه نو و ریشه‌دار الهی خود در صحنه سیاست بین‌المللی نه تنها با توفیق در سرنگونی رژیم قدرتمند پهلوی به هدایت جریان جهانی انقلاب اسلامی‌پرداخت بلکه با ارائه تفکری جدید و فرهنگی وکاملا دینی والهی و نفی آموزه‌‌‌‌‌های مکاتب مادی «مدنیت غرب را نیز به چالش کشاند.»