این قطعه مربوط به مراسم عزاداری شب چهارم ماه صفر در سال 1403 مى‌باشد که در هیأت رایة‌العباس (ع) اجرا شده است. - متن شعر: داره شب می‌شه؛ دیر کردی عموجان - مارو از غصّه پیر کردی، عموجان - دارم می‌میرم از دل‌شوره، شاید - میون نخلا، گیر کردی؛ عموجان - رباب پریشونه؛ حرم هراسونه - اونی‌که مشکو داد بهت، پشیمونه - آی بچّه‌ها! با هم بگین، بیا عمو - خسته شدی، توو راه نشین؛ بیا عمو - آب دستته، بذار زمین؛ بیا عمو - باباجونم! دست تنها، جون نداره - که سرو زخمیشو از میدون بیاره - هنوزم بی‌وقفه از یه ابر تیره - داره تووی نخلستون، بارون می‌باره - بیا دیگه دیره؛ تنت پر از تیره - جری شدن گرگا که شیر، زمین‌گیره - طولانی شد فراق ما؛ بیا عمو - بی‌تو میان سراغ ما؛ بیا عمو - آتیش می‌گیره باغ ما؛ بیا عمو
خیمه محاصره شده؛ بیا عمو
سرت مشاجره شده؛ بیا عمو
آب دستته، بذار زمین؛ بیا عمو