وجود به چه معنی هست؟ (حدیث وجود) تضاد وجود و عدم (تضاد هستی و نیستی) - قسمت3
توضیح :
این کتاب پاسخی به تمام سوالات فلسفی و حکمی (در قلمرو اندیشه بشری) تا به امروز داده است از جمله :
1-فرق وجود و عدم
2-جدل حصنه در قرآن
3-جستجوی خداوند
4-تضاد در فلسفه و دین
5-تعریف تضاد در فلسفه
6-تعریف تضاد در منطق


عنوان کتاب : حدیث وجود (مبانی حکمت قرآنی)
تعداد صفحه : 200 صفحه
مولف : استاد علی اکبر خانجانی

---
00:00 فرق وجود و عدم و نیستی
09:10 تعریف تضاد در فلسفه
15:42 تعریف تضاد در منطق
22:14 جدال حصنه در قرآن
35:10 تعریف وجود و عدم وجود

وجود و موجود:
نکته دیگری که دربارهٔ واژه وجود و مفهوم آن قابل تذکر است، این است که لفظ «وجود» از آن جهت که مبدا اشتقاق «موجود» به‌حساب می‌آید، مصدر و متضمن معنای «حَدَث» و نسبت آن به فاعل یا مفعول است و معادل آن در فارسی، واژه «بودن» می‌باشد.
چنان‌که واژه «موجود» از نظر ادبی «اسم مفعول» و متضمن معنای وقوع فعل بر ذات است، و گاهی از کلمهٔ «موجود»، مصدر جعلی به‌صورت «موجودیت» گرفته می‌شود و مساوی با «وجود» به‌کار می‌رود.
الفاظی که در زبان عربی به‌ صورت مصدر استعمال می‌شوند، گاهی از معنای نسبت به فاعل یا مفعول تجرید شده، به‌صورت اسم مصدر به‌کار می‌روند که دلالت بر اصل حدث دارد.
بنابراین برای وجود هم می‌توان چنین معنای اسم مصدری را در نظر گرفت.
از سوی دیگر معانی حَدَثی که دلالت بر حرکت، و دست‌کم دلالت بر حالت و کیفیتی دارند، مستقیماً قابل حمل بر ذوات نیستند؛ مثلاً نمی‌توان «رفتن» را که مصدر است یا «رفتار» را که اسم مصدر است بر شی‌ء یا شخصی حمل کرد، بلکه یا باید مشتقی از آن گرفت و مثلاً کلمهٔ «رونده» را محمول قرار داد و یا کلمهٔ دیگری را که متضمن معنای مشتق باشد به آن اضافه کرد و مثلاً گفت «صاحب رفتار». قسم اول را اصطلاحاً «حمل هو هو» و قسم دوم را «حمل ذو هو» می‌نامند.
از باب نمونه حمل «حیوان» را بر «انسان» حمل هو هو، و حمل «حیات» را بر او حمل ذو هو می‌خوانند.