رمان مهدوی ادموند قسمت50(توضیحات متن رمانه)
- آه، پس به خاطر من موندی! اما بهتره دیگه بری و هر چه زودتر اینجا رو ترک کنی. نگران من نباش، هنوز وقت مرگم نرسیده عزیزم! زندگی دوبارهای به من هدیه شد و از مرگ نجاتم دادند.
- علی منظورت چیه؟ تو رو خدا از مرگ حرف نزن ولی بگو کی نجاتت داد؟
- نمیدونم، شاید از همون رؤیاها بود که قبلاً هم دیده بودم! جایی نشسته بودم، انگار بالای یک قله و همه چیز زیر پام بود، از اون بالا تو رو میدیدم که ازم دور و دورتر میشی اما کاری از دستم بر نمیومد. هر چه فریاد میزدم نه تو و نه هیچکس دیگه ای صدام رو نمیشنید تا به سمتم برگرده و کمکم کنه. در کمال ناامیدی رفتنت رو نگاه میکردم و اشک میریختم. همانجا نشستم و تسلیم شدم، ناگهان احساس کردم کسی پشت سرم ایستاده، از ترس خشکم زده بود و جرات نداشتم برگردم به پشت سرم نگاه کنم.
بعد از اینکه کلی در دل به خودم قوت قلب دادم، نور شدیدی چشمام رو زد و حس کردم جایی رو نمیبینم اما در همین موقع دستی رو روی شانهام احساس کردم و صدایی که بهم گفت؛ غصه نخور تو تنها نیستی، ما به احوالت آگاهیم و کمکت می کنیم. اگر همه هم ترکت کنند، ما تو رو ترک نمیکنیم و تنهات نمیذاریم، به تقدیر رضا باش که سختیها بهزودی به آسانی تبدیل میشه، حالا بلند شو و راه بیفت و دیدم که از جا بلند شدم و حرکت کردم. همون موقع بود که چشمام رو باز کردم و فهمیدم تو بیمارستانم و تو همسر عزیزم کنارمی.
#رمان_مهدوی ۵۰
کانال "مهدیاران"
T.me/joinchat/ESW1Az_J7HTsdzr4CymTtw
جهت سلامتی و تعجیل در ظهور صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
.
.
.
# قرار ما لحظه ظهور...
نظرات