انقلاب مشروطه یکی از اتفاقات مهم در تاریخ معاصر ایران و خاورمیانه به شمار میره. این انقلاب نماد یک دلی بین تمامی ایرانیان با قومیت ها و مذاهب مختلف بود. انقلابی که پس از سال ها، حد و حدود پادشاهان مستبد رو به اونها یادآوری کرد
بعد از قتل نادرشاه افشار روند نزول قدرت ایران هم آغاز شد. اما بر عکس، در کشورهای غربی تحولات بزرگی رخ داد و کشورهای غربی مانند فرانسه و انگلیس روند پیشرفت سریع رو طی کردند. در فرانسه انقلاب سال 1799 رخ داد و در طی این انقلاب بود حکومت مطلقه پادشاهی از بین رفت و بعد هم پیروزی های پی در پی ناپلئون بناپارت فرانسه رو به یک ابرقدرت جدید تبدیل کرد.
پس از فشار های بسیار زیاد و با دخالت ولیعهد محمد علی میرزا، در نهایت مظفرالدین شاه تسلیم شد و به خواسته مردم جواب مثبت داد.
در تاریخ 13 مرداد 1285 خورشیدی حکم مظفرالدین شاه مبنی بر تشکیل مجلس صادر شد اما ملی گراها اون رو نپذیرفتند ، چون نامی از «ملت» در آن نیامده بود در روز بعد فرمان دیگه‌ای صادر شد که در آن عبارت «افراد ملت» اومده بود ، اما عبارت «مجلس شورای اسلامی» درج شده بود. این فرمان هم مورد انتقاد قرار گرفت و مشروطه خواهان اصرار بر تشکیل مجلس شورای ملی داشتند. سرانجام در 18 مرداد، شاه با تشکیل اون موافقت کرد و تاریخ رسمی تاسیس مجلس رو 13 مرداد نوشتند که سالروز تولد شاه بود. بدین ترتیب مجلسی برای تدوین نخستین قانون اساسی ایران تشکیل شد و در 9 دی همان سال به امضای مظفرالدین شاه رسید و ایران، عملا در مسیر گذار از حکومت استبدادی به حکومت مشروطه قرار گرفت.
در همان سال 1285 تایید شد که مجلس تاسیس بشه. در ابتدای کار کمتر از 200 نفر نماینده داشت و 60 نماینده از تهران بودند و سایر نمایندگان از ایالات و ولایات مختلف. علاوه بر اون هر طبقه ای نماینده خودش رو داشت، یعنی طبقه شاهزادگان، اشراف و ثروتمندان، مردم معمولی، روحانیون هر کدام از اینها نماینده خاص خودشون رو داشتند.
مجلس شورای ملی در 14 مهر 1285 رسما افتتاح شد این مجلس در طول عمر20 ماهه‌اش دست به اقدامات بی سابقه‌ای زد در اولین اقدام اختیارات شاه رو محدود کردند بعد هم قوانینی در زمینه مالیات و مسائل اقتصادی تصویب کردند.