عادل تبریزی گرچه نخستین فیلمش را ساخته اما دستیاری کارگردان‌هایی مثل مهرجویی، کیمیایی، نعمت‌الله و صدر عاملی، پشتوانه محکمی برای عقبه فیلم‌سازی اوست که سینما را بشناسد. ضمن اینکه سینما خوانده و مهم‌تر از همه عاشق سینماست. فیلمش نشان می‌دهد نوعی شور و شیدایی به سینما و فیلم ساختن در او موج می‌زند.
خودش گفته از مهرجویی و کیمیایی شور سینما را آموخته. بااین‌حال نخستین فیلمش حکایت از نگاه مستقل او به سینماست، نه تقلید فیلم‌سازان صاحب سبکی که تجربه دستیاری آن‌ها را داشته.
خود فیلم هم نشان می‌دهد از اداواطوارهای تکنیکالی که برخی از فیلم‌سازان اول دارند، پرهیزکرده و همین صداقت است که فارغ از ضعف و قوت اثر به فیلمش اعتبار بخشیده و گویی از دل آمده و بر دل می‌نشیند. «گیج‌گاه»، داستان زنی به‌نام مهتاب است که چند وقتی می‌شود با شوهرش متارکه کرده و همراه با پسرش عرفان و خواهر و شوهر خواهرش در یک خانه بزرگ قدیمی زندگی می‌کنند.

ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
نقد فیلم گیج‌گاه ساخته عادل تبریزی

https://salisnews.ir/%d9%86%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%da%af%db%8c%d8%ac%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%b3%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%87-%d8%b9%d8%a7%d8%af%d9%84-%d8%aa%d8%a8%d8%b1%db%8c/