فردا، یعنی نوزده فروردین، یکسال از روزی که اولین کلیپم رو اینجا آپ کردم میگذره. برای این روز خیلی فکرها داشتم اما حیف که فعلا تو حال و هوای جشن و پایکوبی نیستم.
فکر کنم کمتر کانالی رو بشه تو نماشا پیدا کرد که تو مدت یکسال، یکبار هم عکس کانالش رو تغییر نداده باشه. اما من از روز اول همون عکسی رو داشتم که تا دیروز هم بود. دلم میخواست تو روز تولد کانالم از ماجرای انتخاب اون عکس و خاطراتش بگم و بگم چرا هروقت خواستم عوضش کنم یاد اون خاطرات افتادم و منصرف شدم. دلم میخواست از ماجراهای جالبی که سرِ آپ کردن بعضی ویدیوها اتفاق افتاده بود بگم.
دلم میخواست پُرلایک ترین و پُربازدیدترین و پُرکامنت ترین ویدیوها رو معرفی کنم و با هم خاطرات شون رو مرور کنیم و همه شما هم از خاطرات و لحظات خوب یا خدای نکرده بدی که اینجا داشتین بگین.
حتی میخواستم اولین ویدیوهایی که از کانالم حذف شد و موجی از حیرت رو تو نماشا راه انداخت دوباره آپ کنم (چون اون موقع، ما فکر میکردیم تو نماشا هیچ ویدیویی حذف نمیشه و اون ویدیوهای من احتمالا اولین ویدیوهایی بود که نماشا حذف کرد) تا ببینم نظر نماشا تو این مدت راجع بهشون عوض شده یا نه.
... اما حالا همه ی خاطرات زیبایی که تو این یک سال در کنار شما دوستان گل برام بوجود اومد رو به روشنی توی ذهنم ثبت میکنم و به تنهایی با خودم مرور خواهم کرد و قطعا، از یادآوری تک تک شون لبخند خواهم زد؛ چرا که جزو بهترین خاطرات زندگیم هستن.
بازم مثل همیشه ممنونم از داداش کوچولوی خوش قلب و دوست داشتنی ام که نقطه ی کانونی این دور هم بودن ما بود و بعد سپاس بی پایان از محبت و همراهی همه ی شما دوستانِ از گل بهتر..