اف۱۴ تامکت جنگنده مافوق صوت دوموتوره با دو سرنشین است که در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط کمپانی گرومن برای فعالیت در نیروی دریایی آمریکا تولید شد. اف14 اولین جنگنده نسل چهار و همچنین اولین سری از جنگنده های اف14 ، اف15 ، اف16 و اف18 محسوب می شود و بر اساس تعدادی از پیشرفته ترین فناوری های ان زمان که بر اساس تجارب جنگ های قبلی بدست آمده بود، طراحی شد.
در اوج دوران خودش، اف۱۴ یکی از مشهورترین هواپیماهای نظامی در میان مردم عادی بود، هرچند به دلیل ویژگی های خاصی که داشت، به میزان نسبتا محدودی تولید شد، البته اگر بتوان تولید بیش از ۷۰۰ فروند را محدود نامید. این هواپیمای استثنایی هنوز هم در نیروی هوایی ایران در حال خدمت است.
این هواپیما به پیشرفته ترین تجهیزات الکترونیکی زمان خود مجهز بود. اف14 به رادار چندکاره دوپلر پالس ، حسگرهای مادون قرمز، سیستم کنترل تسلیحات و سیستم های ارتباط دیجیتالی مجهز بود. کامپیوتر مرکزی یا CADC این جنگنده، به عنوان پایه ای برای سیستم های نسل های بعدی عمل کرده و هسته این پردازنده را می توان یکی از اولین ریزپردازنده های فوق پیشرفته تاریخ قلمداد کرد.
هدف اصلی اف 14، بدست آوردن برتری هوایی به همراه محافظت از حریم هوایی نسبتا گسترده روی ناوگان کشتی ها و ناوهای هواپیمابر بود. سلاح اصلی اف14 جدیدترین موشک ایم-۵۴ فینیکس، با وزن 450 کیلوگرم بود که دارای سیستم هدایت راداری فعال و برد شلیک 130 تا 200 کیلومتر است. این موشک قرار بود از ناوگان در فاصله 216 تا 220 کیلومتری دشمن محافظت کند. علاوه براین اف14، برخلاف اف111، قادر به رهگیری اهداف هوایی و انجام نبردهای داگ فایت بود.
پس از ایالات متحده، ایران تنها کشور دارنده این جنگنده است. نیروی هوایی ایران ۸۰ فروند از این هواپیما سفارش داد که ۷۹ فروند آن به همراه تمامی تجهیزات و تسلیحات از جمله ۷۱۴ فروند موشک فونیکس به ایران تحویل داده شد و هواپیمای آخر به دلیل قطع رابطه ایران و آمریکا و تحریم تسلیحاتی ایران به نیروی دریایی آمریکا داده شد.