کارشناسان، فناوری اطلاعات و ارتباطات را موجب تسهیل در انتقال اطلاعات می دانند. اما موضوع امنیت در تبادل اطلاعات همواره به عنوان یکی از اصول غافل مانده است. امنیت اطلاعات برای بخش مهمی از فعالان بخش فناوری اطلاعات تنها زمانی به عنوان موضوعی حاد مطرح می شود که مشکلی در شبکه به وجود آید. در اغلب موارد این مشکلات موجب ضربه ای سنگین در شبکه و یا به اطلاعات موجود در آن می‌شود. در واقع می توان گفت رویکرد دیرهنگامی است. فضای مجازی همواره از جهت های گوناگونی نقد و ارزیابی شده است. اما واقعیت این است که فضای مجازی در معرض تهدیدها و خطرات گوناگونی قرار دارد. از نفوذ داده های مخرب گرفته تا تخریب داده های سالم و بر هم زدن نظم شبکه. بیش از همه موضوعات بومی سازی سخت افزارها و نرم افزارهای مورد استفاده در این فضا اهمیت دارد. برخی طراحان و سازندگان سخت افزارها و نرم افزارها در فضای مجازی از موقعیت منحصر به فرد خود برای بهره گیری و نفوذ از انواع فناوری ها استفاده می کنند تا در هنگام لزوم بتوانند با دسترسی به مدیریت سیستم نرم افزار هرگونه اطلاعات و یا تغییرات لازم را در سیستم به وجود آورد. امروزه بومی سازی فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی از یک بحث حاشیه‌ای به یک بحث ضروری تغییر جهت داده است. هرگونه بهره گیری از فن آوری های فضای مجازی و یا انتقال داده ها باید تحت یک کنترل امنیتی صورت گیرد. اگر امنیت شبکه برقرار نشود، مزیت های فراوان آن به خوبی حاصل نخواهد شد و پول و تجارت الکترونیک و خدمات به کاربران خاص، اطلاعات شخصی اطلاعات عمومی و نشریات الکترونیکی همه در معرض دستکاری و سوء استفاده های مادی و معنوی قرار می گیرند.
دستکاری اطلاعات به دست گروه ‌های سازماندهی شده ی بین المللی به نوعی مختل کردن امنیت ملی و تهاجم علیه دولت ها و تهدید ملی محسوب می شود. در کشور ما بسیاری از نرم افزارها از قبیل سیستم عامل و نرم‌افزارهای کاربردی و اینترنتی از طریق واسطه ها و شرکت های خارجی تهیه می‌شوند. لذا بیم نفوذ از طریق راه های مخفی نیز بیش از پیش وجود دارد. برای افزایش امنیت تبادل اطلاعات از روش های متعددی استفاده می شود که یکی از آنها بومی سازی است. بومی‌سازی از دیرباز به عنوان یک ضرورت برای حفاظت از اطلاعات خصوصی در مقابل دسترسی های غیر مجاز در تجارت و سیاست و مسائل نظامی به حساب می آیند...