سوالی که بسیاری از بیماران بعد از جراحی تعویض مفصل لگن و ران میپرسند نحوه استفاده از فیزیوتراپی است. جواب من همیشه اینست که شما نیازی به فیزیوتراپی مکرر ندارید و بسیاری از بیماران متعجب میشوند چون فکر میکنند فیزیوتراپی جزو لاینفک درمان های ارتوپدی است.

البته بعد از بسیاری از جراحی ها بیمار ممکن است به جلسات متعدد فیزیوتراپی نیاز داشته باشند ولی در مورد جراحی تعویض مفصل ران این صادق نیست.

برای اینکه ببینیم نیاز به فیزیوتراپی چگونه است ابتدا باید تاثیر آن را بر بیمار بررسی کنیم. فیزیوتراپی چند تاثیر مهم بر بیمار دارد.

یکی از آنها کاهش درد است. اگر به یک کلینیک فیزیوتراپی بروید متوجه میشوید که فیزیوتراپ برای کار خود از دستگاه های متعددی استفاده میکند. گرچه ظاهر و نحوه عملکرد این وسایل با هم متفاوت است ولی غالب آنها یک کار مشترک را انجام میدهند. آنها با گرم کردن موضع درد سعی میکنند شدت آن را کم کنند.

میدانیم که گرما میتواند درد اندام را کم کند. فیزیوتراپ از روش های متفاوتی برای گرم کردن استفاده میکند. از روش های خانگی مانند استفاده از حوله گرم یا کیسه آب گرم یا تشکچه های برقی گرم شونده و یا استفاده از لامپ های مادون قرمز یا لیزر یا دیاترمی.

بعد از جراحی تعویض مفصل، بیمار تا چند روز یا چند هفته درد محل جراحی دارد و پزشک برای کاهش این درد از داروهای مسکن استفاده میکند. متاسفانه به علت وجود زخم جراحی استفاده از دستگاه های فیزیوتراپی برای کاهش درد به راحتی امکاپذیر نیست.

زخم جراحی به تماس حساس است و گرما هم ممکن است میزان خونریزی از زخم را بیشتر کند. پس ترجیح داده میشود برای کاهش درد بعد از جراحی تعویض مفصل ران از داروهای مسکن استفاده کرد و دستگاه های فیزیوتراپی در این مورد استفاده ای ندارند.

کمک دیگری که فیزوتراپی به بیمار میکند تسهیل حرکات مفصل است. این کار به سه طریق انجام میشود. افزایش دامنه حرکات مفصل و افزایش قدرت عضلات اندام و آموزش حرکات درست اندام

بعد از بعضی از اعمال جراحی برای اینکه خشکی و محدودیت حرکتی در مفصل ایجاد نشود فیزیوتراپ مرتبا مفصل را حرکت میدهد. این کار در بدست آوردن دامنه حرکتی مناسب مفصل مفید است.