واقعیتِ مهمی که در مورد انسان وجود دارد این است که از بدو تولد وابسته به دیگران است. کودک انسان فاقد قدرت، ذکاوت و توانایی است. او نمی‌تواند بجنگد، از چیزی شکایت کند، راه برود یا درباره‌ی خود حرفی بزند. زنده ماندنش در گرو این است که بتواند از تخت‌خواب کوچکش با چشما‌نی درشت و نگاهی معصوم، والدین را آنچنان شیفته‌ی خود کند که با تمام توان از او نگهداری کنند…