نفقه به طور روشن و کامل در قانون تعریف شده است و طبق ماده 1107 قانون مدنی و شرعی به معنای رفع تمام نیازهای مادی زن و فرزندان برای زندگی می باشد. در واقع تهیه نیازهایی مانند مسکن، خوراک، پوشاک، اثاث منزل، درمان و غیره بعد از عقد بر عهده مرد است.
مقدار نفقه تحت تأثیر چندین عامل مختلف تعیین می شود و به همین دلیل نفقه تمامی زنان به یک اندازه و مقداری مشخص و از پیش تعیین شده نیست. ازجمله عواملی که در تعیین نفقه زن تأثیرگذارند می توانیم به جایگاه زن در جامعه و نوع زندگی او پیش از ازدواج، مقدار تحصیلات و غیره اشاره کنیم.
مقدار نفقه در درجه اول باید بین زن و مرد به صورت توافقی به شکلی که هر دو طرف از آن راضی باشند، تعیین شود. اما اگر زوج و زوجه نتوانند در این مورد به توافق برسند، کارشناس این زمینه با بررسی شرایط مختلف، حداقل و حداکثر مقدار نفقه زن را تعیین می کند و بر عهده مرد است که این مقدار را پرداخت نماید.
بعد از جاری شدن عقد دائم، پرداخت نفقه زن از وظایف مرد به حساب می آید. طبق قانون پرداخت نفقه زن از جانب مرد درصورت عدم تمکین زن و ترک وظایف همسری از عهده مرد ساقط می شود.
علاوه بر این، طبق ماده 1106 قانون مدنی، نفقه زن بعد از عقد دائم بر عهده مرد است و در ازدواج موقت موضوع پرداخت نفقه مطرح نیست. طبق ماده 1113 قانون مدنی در ازدواج موقت تنها در صورتی نفقه به زن تعلق می گیرد که به صورت توافق و شرط ضمن عقد موقت مطرح شده باشد.

https://radlawofficial.com/what-is-alimony/