....اما کارهای خوب من پاک نشد. با اینکه آن روز هم شوخی کرده بودم، اما در این شوخی ها، با رفقا گفتیم و خندیدیم، اما به کسی اهانت نکردیم.غیبت نکرده بودم.هیچ گناهی همراه با شوخیهای من نبود. برای همین، شوخی ها و خنده های من، به عنوان کار خوب ثبت شده بود. با خودم گفتم: خدا را شکر.
خوشحال شدم و رفتم صفحه بعد، باتعجب دیدم که ثواب حج در نامه عمل من ثبت شده!
به آقایی که پشت میز نشسته بود با لبخندی از سر تعجب گفتم: حج؟! من این اواخر مکه رفتم، در سنین نوجوانی کی مکه رفتم که خبر ندارم!؟
گفت: ثواب حج ثبت شده، برخی اعمال باعث میشود که ثواب چندین حج در نامه عمل شما ثبت شود. مثل اینکه از سر مهربانی به پدر و مادرت نگاه کنی،یا زیارت با معرفت امام رضا(ع)...
اما دوباره مشاهده کردم که یکی یکی اعمال خوب من در حال پاک شدن است! دیگر نیاز به سؤال نبود.خودم مشاهده کردم که آخر شب با رفقا جمع شده بودیم و مشغول اذیت کردن یکی از دوستان بودیم، یاد آیه 65 سوره زمر
افتادم که میفرمود:«برخی اعمال باعث حبط نابودی اعمال (خوب
انسان) میشود.»به دو نفری که در کنارم بودند گفتم: شما یک کاری بکنید!؟
همینطور اعمال خوب من نابود میشود و...
سری به نشانه ناامیدی و اینکه نمیتوانند کاری انجام دهند برایم تکان دادند. همینطور ورق میزدم و اعمال خوبی را میدیدم که خیلی برایش زحمت کشیده بودم، اما یکی یکی محو میشد.
فشار روحی شدیدی داشتم. کم مانده بود دق کنم. نابودی همه ثروت معنوی ام را به چشم میدیدم. نمیدانستم چه کنم!
هرچه شوخی کرده بودم اینجا جدی جدی ثبت شده بود. اعمال خوب من، از پرونده ام خارج میشد و به پرونده دیگران منتقل میشد.
نکته دیگری که شاهد بودم اینکه؛ هرچه به سنین بالاتر میرسیدم، ثواب کمتری از نمازهای جماعت و هیئتها در نامه عملم میدیدم! به
جوانی که پشت میز نشسته بود گفتم: در این روزها من تمام نمازهایم را به جماعت خواندم. من در این شبها هیئت رفته ام. چرا اینها در
اینجا نیست؟ رو به من کرد و گفت: خوب نگاه کن. هرچه سن و سالت بیشتر میشد، ریا و خودنمایی در اعمالت زیاد میشد. اوایل خالصانه به مسجد و هیئت میرفتی اما بعدها، مسجد میرفتی تا تو را ببینند. هیئت میرفتی تا رفقایت نگویند چرا نیامدی!
اگر واقعاً برای خدا بود، چرا به فلان مسجد یا هیئت که دوستانت نبودند نمیرفتی؟

«اللهم عجل لولیک فرج » ان‌شاءالله