"آنچه باید نوشته می‌شد"
نخستین اثر میرا قائمی
با مقدمه: استاد دکتر بیژن عبدالکریمی
انتشارات: نقد فرهنگ
سال نشر : ١٣۹۴

در بخشی از مقدمه‌ی دکتر عبدالکریمی بر این کتاب آمده است :

«آنچه باید نوشته می‌شد بیان سیر و سلوکی در نیستی و حاصل تجربه‌ای عمیق و زیسته از نیهیلیسم جهان کنونی ماست. به همین دلیل در فرازهای بسیاری لحن نویسنده طنین نیچه‌وار به خود می‌گیرد، یعنی طنین متفکری که در پرتو مقولات اندیشه‌ی او بهتر از هر فلسفه‌ی دیگری می‌توان به توصیف جهان کنونی پرداخت و روح آن بسیاری از جمله جان نویسنده‌ی جوان ما را نیز تسخیر کرده است..."

"میرا قائمی با تناقض زیست می‌کند و در این تناقض یعنی در جدال با هستی و نیستی که مهم‌ترین جدال روزگار ماست، می‌اندیشد هرچند که به تناقضاتش خودآگاه نباشد ...»

این کتاب از "رنج" و "عذاب مسئول بودن" نویسنده آغاز می‌شود؛ نویسنده‌ای که خود را به سبب اتفاقی که برای بچه گربه‌ای می‌افتد، مقصر می‌یابد و تصمیم می‌گیرد در حال و رنجی که می‌کشد دقیق شود و آن را همچنان که از سوژه در می‌گذرد، ثبت کند.
نهایتاً وی در پی آن است که بفهمد چه قدرتی "هستی" و نیرنگش را در برابر "نیستی" و وسوسه‌اش انتخاب می‌کند.

«لطفاً هنگام مطالعه دو نقطه های پایان جمله را در ذهن خود بگذارید.»