راننده‌ها معتقدند سیاست‌های اوبر و لیفت بیشتر از آنها هوای مسافر را دارند. مسافرها هم می‌گویند اوبر و لیفت طرف راننده را می‌گیرد. اصلا وضعیتی درست شده که هروقت موضوعش مطرح می‌شود، کار به دعوا و کتک‌کاری می‌کشد.
واقعیت ماجرا اینجاست که اوبر و لیفت دنبال حق کمیسیون خودشون هستند، برای همین باید بیزینس‌شان را سرپا نگه دارند. پس یک روز به مسافر حال می‌دهند، یه روز هم به راننده!
حال این پرسش طرح می‌شود که گزینه «عجله دارم»، واقعا به نفع کدام گروه است؟ مسافرها، رانندگان یا سرمایه‌گذاران اوبر و لیفت؟