در گذشته های دور، بلایای طبیعی از مهمترین عوامل آسیب و نابودی مردم و سرمایه های آن ها بوده، اما با پیشرفت علم و افزایش جمعیت به تدریج هم سهم انسان ها در تخریب محیط زیست و وقوع حوادث بیشتر و بیشتر شد. یکی از نمونه های این پیشرفت، تواناییهای بشر در استفاده از مواد شیمیایی است. مواد شیمیایی یعنی موادی که از نفت و مشتقات آن و یا از مواد معدنی موجود در طبیعت به دست می آیند. همانطور که می دانید بعضی از مواد شیمیایی، خاصیت انفجار، آتش گیری، مسموم کنندگی و خورندگی دارند. این مواد در عین مفید بودن می توانند برای ما تهدیدزا هم باشند. چیزی که از آن به عنوان تهدید شیمیایی یاد می‌کنیم اما این تهدیدات شیمیایی در چه بسترهایی ممکن است رخ دهد.
1. جنگ
2. تروریسم
3. صنعت و خدمات
4. قاچاق و فعالیت های زیرزمینی
بنابراین از آنجایی که کشور ما در همه حوزه‌ ها هم خسارت دیده و هم مستعد خسارت دیدن است، باید تلاش کنیم با برنامه ریزی و آموزش و انجام اقدامات لازم در حد ممکن، کشور را از تهدیدات شیمیایی مصون نگه داریم. کاری که در یک دید جامع، تحت عنوان پدافند شیمیایی مطرح می شود. پدافند شیمیایی یعنی مجموعه ای از تدابیر، برنامه‌ها و اقدامات غیرنظامی که به کاهش امکان وقوع حوادث شیمیایی، کاهش آسیب پذیری افراد، زیرساخت ها و سرمایه ها و آمادگی واکنش در برابر تهدیدات شیمیایی منجر می شود. طبیعی است که برای مقابله یک سری حوادث شیمیایی که به طور روزانه و در سطح محدود ممکن است اتفاق بیفتد، برخی اقدامات پیشگیرانه ومقابله ای پیش بینی شده است. اما برای پیش‌بینی و مقابله با آن سطح از حوادث شیمیایی که بخش زیادی از مردم را درگیر می کند و آرامش و امنیت جامعه را تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد، آمادگی و هماهنگی بیشتری در سطح مردم، مسئولین و دستگاههای مربوطه لازم است. اقداماتی که توسط قرارگاه پدافند شیمیایی کشور با دو رویکرد فنی مهندسی و مدیریت بحران تحت عنوان چرخه یا فرآیند اقدامات پدافند شیمیایی دنبال می شود.
1. شناخت محیط و سرمایه ها، شناخت تهدیدات و شناخت نقاط آسیب پذیر
2. فرهنگ سازی
3. برنامه ریزی و اتخاذ تدابیر لازم جهت کاهش تهدیدات و آسیب پذیری ها
4. ایجاد آمادگی و هماهنگی یعنی تعریف نقش ها و مسئولیت ها، ایجاد هماهنگی، سازماندهی، تجهیز، آموزش، برگزاری رزمایش و ایجاد آمادگی ذهنی در جامعه مخاطب، پیش بینی امکان وقوع تهدیدات و پیامدهای آن.