https://aframis.com
در تنظیم بیمه نامه ها بایستی موارد زیر لحاظ گردد:
در بیمه نامه ها ، اصطلاح مهمی به نام ذی نفع وجود دارد یعنی در صورت وقوع خسارت هزینه های مربوط به آن در وجه چه کسی پرداخت می شود. بنابراین بایستی ذی نفع هر قرارداد بیمه دقیقا مشخص و بین طرفین توافق گردد.
با توجه به توضیح گفته شده می توان بیمه نامه ها را به دو دسته تقسیم کرد:

بیمه نامه هایی که ذی نفع اصلی پیمانکار است مانند بیمه نامه تجهیز کارگاه ، بیمه ماشین آلات و مسئولیت مدنی و…
بیمه نامه هایی که ذی نفع اصلی کارفرما است مانند بیمه کارکنان کارفرما و بیمه تمام خطر و بیمه نامه حمل و …
هر نوع تغییر در محتوای بیمه نامه و زمان تمدید بیمه نامه ها بایستی با اطلاع کارفرما صورت گیرد و این بدان معناست که کلیه این تغییرات بایستی با کارفرما مکاتبه گردد. بر اساس ماده 23، هرگاه تغییرکاری منجر به تغییر اساسی درشرح کارها و قیمت و مدت پیمان شود، پیمانکار موظف است مراتب را به مراجع صادر کننده اطلاع دهد تا تغییرات در مفاد بیمه نامه اعمال شود و همچنین در صورت افزایش مدت پیمان ،این موضوع بایستی در بیمه نامه منعکس گردد.
بیمه نامه حمل تا زمان ورود کالا به انبار کارگاه و سایر بیمه نامه ها تا زمان تحویل موقت باید اعتبار داشته باشند .
در متن بیمه نامه ها احتمال تحویل بخش هایی از کار قبل از تحویل موقت کل کار ذکر گردد. هدف از این کار این است که در صورت تحویل قسمتی از پروژه، مبلغ حق بیمه آن از مبلغ کل کسر گردد که در غیر اینصورت هزینه ها ی مربوط بر دوش پیمانکار خواهد بود. بر اساس ماده 20 پیمانکار موظف است قبل از تحویل قسمت هایی از کارگاه ، موضوع را جهت اصلاح بیمه نامه به بیمه گر اطلاع دهد و تایید این موضوع را از بیمه گر دریافت و به اطلاع کارفرما برساند.
اگر به هردلیلی کارفرما ایرادات موجود در ضمانت نامه ها و بیمه نامه ها را نبینداز مسئولیت پیمانکار کاسته نمی شود و به هرسو مسئول صحت بیمه نامه ها و ضمانت نامه ها پیمانکار است.
حال اگر کارفرما ایرادی در متن ضمانت نامه ها و بیمه نامه ها ببیند، پیمانکار موظف است ظرف مدت 10 روز با مراجعه به مراجع صادر کننده نسبت به رفع نواقص اقدام کند.